Gökler ve Gök Ehli

İbn Abbâs (r.a) diyor ki: “Allah Teâlâ buhara, denizlerden çıkıp havaya yükselmesini emretti. Buhar yükselince Allah Teâlâ buhardan evvela bir kat gök yarattı, sonra gökleri yedi kat yaptı. Birinci kat yeşil zeberceddendir. adı Berkia’dır. Bazen Kıa da derler. Allah Teâlâ’nın İsmail adında yarattığı bir melek bu ğöğü tutar ve korur. İkinci kat gök, sarı yakuttandır. Bunun adı da Kayzûm’dur. Buradaki melekler Anka suretindedir. Buraya da Mihâil adında bir meleği müvekkel etmiştir. Adı Maûn olan üçüncü gök, kızıl yakuttandır. Buradaki melekler Kerkes suretindedir. Sa’dail adında bir melek de buna müvekkeldir. Adı Erkalûm olan dördüncü gök de gümüştendir. Melekleri insan suretindedir. Salsait adında bir melek de buna müvekkeldir. Beşinci gök kızıl altındandır. Bunun adı da Retkâ’dır. Melekleri Cennet Hûrileri suretindedir. Buna da Kelkâil adında bir melek müvekkeldir. Altıncı gök beyaz icidendir. Adı Ref’a’dır. Buradaki melekler de genç delikanlılar suretindedirler. Efzâil adında bir melek buna müvekkeldir. Yedinci kat gök açık nurdandır. Adı Garîba’dır. Onun melekleri de âdem oğulları suretinde olup buna da Efrâil adında bir melek müvekkeldir. Her ğöğün idaresi bu meleklerin elindedir. Her gök katının kalınlığı beş yüz yıl olduğu gibi, her gök aralarındaki boşluk da beş yüz yıllık mesafedir. İç ve dışları meleklerle doludur.

Kaynak; Envâr-ül Aşıkîn-Yazıcıoğlu Ahmed BİCAN